‘Boyoz‚ tulum peyniri‚ kaynamış yumurta ve çay.’

Sadece bu dörtlü bile İzmir'i sevmemiz için yeterli sebepler arasında yer alıyor.

Peki nedir bu Boyoz dediğimiz şey? Gelin hep beraber öğrenelim.

Boyoz İzmir mutfağına, 1400'lü yılların sonrasında İspanya’dan İzmir’e zorla göç ettirilerek yerleşen Sefarad Yahudi toplumu tarafından kazandırılmış. Aynı zamanda Boyoz, İspanyolca'da ‘çörekler’ anlamına gelen “bollos” (boyos) kelimesinden adını alıyor.

Osmanlı döneminde Sefarad Yahudilerinin ilk yerleşimleri Çanakkale’ye olmuş ve BOYOZ ilk olarak Çanakkale’de görücüye çıkmış. Fakat halk tarafından beğenilmeyen ve kabul görmeyen bu hamur işi daha sonra İzmir’e taşınmış.

Boyoz’ un İzmir‘e dahil olması ve bu kültür ile anılması ise; Dönemin fırın sahibi  Yako ustanın yanında çalışmaya başlayan Avram ustanın camekanlı bir tezgahta Boyoz satmasıyla başlamış.

Boyozu İzmirlilere sevdiren kişinin de Avram Usta olduğu varsayılıyor.

Avram Usta'nın devrettiği geleneği günümüzde Alsancak Dostlar Fırını yaşatmaktadır.

Gurbetteki İzmirlilerin kente ilişkin en büyük özlemleri arasında yer alan boyoz, un, çiçek yağı ve tahin kullanılarak hazırlanıyor.

Kendine has lezzeti olan boyoz, genelde tulum peyniri, çay ve haşlanmış yumurta ile birlikte tüketiliyor.

Ancak boyozun yanındaki yumurta bilinenin aksine oldukça farklı şekilde hazırlanıyor.

Boyozun piştiği kara fırınlara ılık olduğu saatlerde yerleştirilen yumurtalar, 15 saat süreyle su kaynama noktasına gelmeden haşlanıyor.

İzmirlililerin olmazsa olmazı Boyoz, aynı adıyla, İspanya’da, Şili'de, Arjantin'de ve Peru’da bolca tüketilen yiyecekler arasında yer almaktadır.